Βασική διαφορά: Αυστηρή ορίζεται ως η προσκόλληση σε έναν τρόπο να κάνει κάτι με αυστηρό ή άκαμπτο τρόπο. Το αυστηρό επίσης υποδηλώνει λεπτομερή ή ακριβή τρόπο, ενώ σθεναρά ορίζει την ενεργειακή ιδιότητα, σημαίνει ζωντανή και δύναμη του σώματος ή του νου.
Οι αυστηροί και έντονοι και οι δύο χρησιμοποιούνται για να καθορίσουν τη στάση, έναν τρόπο ή μια προσέγγιση με κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Η φαινομενική διαφορά μεταξύ τους είναι ότι το γράμμα R της αυστηρής αντικαθίσταται από το γράμμα V στο Vigorous. Ωστόσο, η σημασία και των δύο είναι ήσυχη διαφορετική από την άλλη.
Για παράδειγμα, αν οι καιρικές συνθήκες είναι σκληρές, τότε μπορεί να είναι γνωστή ως αυστηρή καιρική κατάσταση και αυτό το είδος της κατάστασης δηλώνει μια δύσκολη κατάσταση για τους ανθρώπους που είναι υπό την επίδραση αυτού του είδους των καιρικών συνθηκών. Με απλά λόγια, η έννοια της αυστηρής είναι να ενεργεί με αυστηρότητα. Κυρίως, μπορεί να χρησιμοποιηθεί με δύο προοπτικές. Εάν ορίζεται ως αυστηρό και σκληρό, τότε μπορεί να θεωρηθεί ως αρνητικό πράγμα, αλλά όταν ορίζεται με εξαιρετικά λεπτομερή ή ακριβή τρόπο, χρησιμοποιείται σε ένα καλό πλαίσιο. Για παράδειγμα, στη φράση «οι αυστηροί έλεγχοι λογισμικού θα εξασφαλίσουν ότι το λογισμικό είναι απαλλαγμένο από οποιοδήποτε είδος ελαττωμάτων», η λέξη αυστηρή αφήνει θετικό αντίκτυπο.
Σύμφωνα με το merriam-webster.com, η λέξη σθεναρή ορίζεται ως "που διαθέτει σφρίγος:
Ένα δυναμικό άτομο θεωρείται ισχυρό και ενεργό. Μπορεί να οριστεί με έντονη και ενεργητική δράση ή δραστηριότητα. Με απλά λόγια, μπορούμε να πούμε ότι τα έντονα μέσα για να αποκτήσουν σθένος. Η «δύναμη» είναι η λέξη-κλειδί που περιγράφει έντονη, η δύναμη μπορεί να είναι σωματική ή ψυχική. Για παράδειγμα, "Είναι ο ισχυρότερος ηγέτης μεταξύ όλων των ηγετών", σε αυτή την πρόταση, το πρόσωπο θεωρείται ως ισχυρό και ενεργητικό πρόσωπο.
Η λέξη αυστηρή χρησιμοποιείται στο πλαίσιο για να περιγράψει το χαρακτηριστικό των εξαιρετικά διεξοδικών, ακριβών, σκληρών ή αυστηρά εφαρμοζόμενων τρόπων, ενώ έντονη σχετίζεται με τη λέξη «ενεργητικός». Και οι δύο χρησιμοποιούνται σύμφωνα με την καταλληλότητα της λέξης στην πρόταση, καθώς και οι δύο περιγράφουν διαφορετικά χαρακτηριστικά.