Βασική διαφορά: Το Xanax, που πωλείται επίσης με το γενικό όνομα Alprazolam, είναι κατηγορίας βενζοδιαζεπινών ψυχοδραστικών φαρμάκων και είναι εγκεκριμένο από το FDA για χρήση στη θεραπεία της διαταραχής πανικού και διαταραχές άγχους όπως γενικευμένη διαταραχή άγχους ή διαταραχή κοινωνικού άγχους ). Το Ativan, το γενικό όνομα Lorazepam, είναι ένα φάρμακο 3-υδροξυ βενζοδιαζεπίνης που έχει και τα έξι ενδογενή αποτελέσματα βενζοδιαζεπίνης: αγχολυτικό, αμνησιακό, ηρεμιστικό / υπνωτικό, αντισπασμωδικό, αντιεμετικό και μυοχαλαρωτικό. Αυτό το φάρμακο έχει επίσης άλλες χρήσεις εκτός από το να χρησιμοποιείται ως φάρμακο άγχους.
Το Xanax και το Ativan είναι δύο τύποι φαρμάκων που χρησιμοποιούνται συχνότερα για τη θεραπεία του άγχους και της κατάθλιψης. Κάθε χρήση τέτοιου φαρμάκου πρέπει να συνταγογραφείται από γιατρό και πρέπει να χρησιμοποιείται με μεγάλη προσοχή καθώς είναι πολύ ευαίσθητα στον εθισμό. Αν και τα φάρμακα αυτά χρησιμοποιούνται και για τη θεραπεία του άγχους, υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των χαπιών.
Το Xanax είναι το πιο δημοφιλές φάρμακο, λόγω της γρήγορης εκδήλωσης δράσης και ανακούφισης, παίρνει αποτελέσματα μέσα σε 8-25 λεπτά από την κατανάλωση. Τα μέγιστα οφέλη παρουσιάζονται μέσα στην πρώτη ώρα της κατάποσης. Έχει επίσης σύντομο χρόνο ημιζωής 10, 7-15, 8 ώρες. Ο όρος «ημίσεια ζωή» είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει το χρόνο που χρειάζεται για να αφήσει το φάρμακο να φύγει τελείως από το σώμα μας. Το Xanax μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της ναυτίας που προκύπτει λόγω χημειοθεραπείας. Η αλπραζολάμη είναι η πιο συνηθισμένη συνταγογραφούμενη και κακή χρήση βενζοδιαζεπίνης στις ΗΠΑ.
Η αλπραζολάμη έχει δείξει παρενέργειες όπως αποπληξία, αλλαγή στη λίμπιντο, ίκτερο (πολύ σπάνιες), παραισθήσεις (σπάνιες), ξηροστομία (σπάνια), αταξία, ομιλία, αυτοκτονικός ιδεασμός (σπάνιος), κατακράτηση ούρων (σπάνια), αναπνευστική καταστολή, δυσκοιλιότητα, πρόωρη αμνησία, προβλήματα συγκέντρωσης, υπνηλία, ζάλη, ζάλη, κόπωση, αστάθεια, μειωμένος συντονισμός και ίλιγγος. Δεδομένου ότι είναι εύκολο να γίνει εθισμένος στο αλπραζολάμη, τα συμπτώματα απόσυρσης για το φάρμακο περιλαμβάνουν άγχος, ευερεθιστότητα, αϋπνία, αισθητηριακές διαταραχές, μανία, σχιζοφρένεια, διαταραχές κρίσης και αυτοκτονικές τάσεις.
Το Ativan, το γενικό όνομα Lorazepam, είναι ένα φάρμακο 3-υδροξυ βενζοδιαζεπίνης που έχει και τα έξι ενδογενή αποτελέσματα βενζοδιαζεπίνης: αγχολυτικό, αμνησιακό, ηρεμιστικό / υπνωτικό, αντισπασμωδικό, αντιεμετικό και μυοχαλαρωτικό. Αυτό το φάρμακο έχει επίσης άλλες χρήσεις εκτός από το να χρησιμοποιείται ως φάρμακο άγχους. Το Lorazepam χρησιμοποιείται συνηθέστερα για τη βραχυχρόνια θεραπεία του άγχους, της αϋπνίας, των οξέων επιληπτικών κρίσεων συμπεριλαμβανομένης της επιληπτικής κατάστασης και της καταστολής. Το Lorazepam λέγεται ότι έχει υψηλό εθιστικό δυναμικό και δυναμικό κατάχρησης εξαιτίας των ιδιοτήτων της ηρεμιστικής-υπνωτικής και προτερογενούς αμνησίας. Η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των Η.Π.Α. συμβουλεύει ότι το φάρμακο πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο για βραχυπρόθεσμες δόσεις, όπως 2-4 εβδομάδες, και πρέπει να αποφεύγεται η παρατεταμένη χρήση. Λόγω της γρήγορης δράσης, είναι χρήσιμο για τη θεραπεία του άγχους πανικού με γρήγορη έναρξη.
Άλλες ιατρικές χρήσεις του Lorazepam περιλαμβάνουν την αϋπνία, την προμεραπεία (στην οδοντιατρική ή τις ενδοσκοπήσεις), τη μείωση του άγχους, την αύξηση της συμμόρφωσης και την επαγωγή της αμνησίας. μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή αγχολυσίας, ύπνωσης και αμνησίας. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τον τερματισμό των οξέων επιληπτικών κρίσεων. Το Lorazepam χρησιμοποιείται επίσης για τη θεραπεία οξέων συμπτωμάτων ίλιγγος και ζάλης για άτομα με νόσο του Ménière. Έχει χρόνο ημιζωής 10-20 ώρες. Η λαραζεπάμη μπορεί να χορηγηθεί μέσω στοματικής, ενδομυϊκής, ενδοφλέβιας, υπογλώσσιας και διαδερμικής οδού.
Το Lorazepam έχει παρενέργειες όπως η καταστολή, η υπόταση, η σύγχυση, η αταξία, η πρόωρη αμνησία, οι παροξυσμοί, η εξασθένηση τόσο της ρητής όσο και της σιωπηρής μνήμης, της κατάθλιψης, της ζάλης, της αδυναμίας, της αστάθειας, της γνωστικής δυσλειτουργίας, της καταθλίψεως της συμπεριφοράς και της αναπνευστικής κατάθλιψης, θυμωμένες εκρήξεις, ψυχοκινητική διέγερση και αυτοκτονικές τάσεις. Είναι επίσης ένα εξαιρετικά εθιστικό φάρμακο και τα συμπτώματα απόσυρσης περιλαμβάνουν πονοκεφάλους, άγχος, ένταση, κατάθλιψη, αϋπνία, ανησυχία, σύγχυση, ευερεθιστότητα, εφίδρωση, δυσφορία, ζάλη, αποπροσαρμογή, απομόνωση, μούδιασμα / μυρμήγκιασμα των άκρων, υπερευαισθησία στο φως, οίδημα, αίσθημα παλμών, ταχυκαρδία, κρίσεις πανικού, απώλεια μνήμης βραχείας διάρκειας και υπερθερμία. Τα συμπτώματα που σχετίζονται με τη διαταραχή της υπερευαισθησίας, τη μυϊκή μαρμαρυγή, τη διάρροια, την απώλεια της όρεξης, τις ψευδαισθήσεις,
Xanax | Ativan | |
Γενικό όνομα | Αλπραζολάμη | Lorazepam |
Ιδιότητες | Αγχολυτικά, ηρεμιστικά, υπνωτικά, χαλαρωτικά του σκελετικού μυός, αντισπασμωδικά και αμνητικές ιδιότητες. | αγχολυτικών, ηρεμιστικών, υπνωτικών, αμνησικών, αντισπασμωδικών και μυοχαλαρωτικών ιδιοτήτων. |
Εισαγωγή | Από το στόμα | Στοματικά, ενδομυϊκά, ενδοφλέβια, υπογλώσσια και διαδερμικά |
Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία | Διαταραχή πανικού, διαταραχές άγχους (GAD, SAD), ναυτία λόγω χημειοθεραπείας, | Αϋπνία, προμεραπεία (στην οδοντιατρική ή σε ενδοσκοπήσεις), μειώνουν το άγχος, αυξάνουν τη συμμόρφωση και προκαλούν αμνησία. Σε περιπτώσεις ΜΕΘ μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή αγχολυσίας, ύπνωσης και αμνησίας. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να τερματίσει την οξεία κρίση. Το Lorazepam χρησιμοποιείται επίσης για τη θεραπεία οξέων συμπτωμάτων ίλιγγος και ζάλης για άτομα με νόσο του Ménière |
Παρενέργειες | (Σπάνια), παραισθησία (σπάνια), ξηροστομία (σπάνια), αταξία, ομιλία, αυτοκτονικός ιδεασμός (σπάνιος), κατακράτηση ούρων (σπάνια), δερματικό εξάνθημα, κατάθλιψη του αναπνευστικού συστήματος, δυσκοιλιότητα, , προβλήματα συγκέντρωσης, υπνηλία, ζάλη, ζάλη, κόπωση, αστάθεια, μειωμένος συντονισμός και ίλιγγος. | Καταστολή, υπόταση, σύγχυση, αταξία, πρόωρη αμνησία, ερεθιστικά αποτελέσματα, εξασθένηση τόσο της ρητής όσο και της σιωπηρής μνήμης, κατάθλιψη, ζάλη, αδυναμία, αστάθεια, Διαταραχή της γνωστικής λειτουργίας, καταθλιπτική συμπεριφορά και καταστολή της αναπνοής, εχθρότητα, επιθετικότητα, θυμωμένες εκρήξεις, ψυχοκινητική διέγερση και αυτοκτονία τάσεις. |
Μισή ζωή | 10, 7-15, 8 ώρες | 10-20 ώρες |
Διαφορετικές μάρκες διαθέσιμες στην αγορά | Alprax, Alprocontin, Alzam, Anzilum, Apo-Alpraz, Kalma, Niravam, Novo-Alprazol, Nu-Alpraz, Pacyl, Restyl, Tranax, Xycalm, Xanax, Zolam, | Ativan, Temazeta, Almazapam, Anzepam, Aplacasse, Aplacasse, Apo-Lorazepam, Aripax, Azurogen, Bonatranquan, Bonton Control, Donix Duralozam Efasedan Emotion Emotival Idalprem Kalmalin Larose Laubeel, Loram, Loram, Loram, Loram, Lorazene, Lorazep, Lorazepam, Lorazin, Lorafen (PL), Lorazon, Lorenin, Loridem, Lorivan, Lorsedal, Lorzem, Lopepam, Merlit, Nervistop L, Nervistopl, Novépar, Novolarazem, Orphidal, Pilarone, Placidia, Plainoral, Ροκοζένη, Σεκουρίτ, Sedarkey, Sedatival, Sedizepan, Sidenar, Silence, Sinestron, Trapaxm, Trapex, Upan, Wintin και Wypax. |
Συνήθως χρησιμοποιείται για τη θεραπεία | Σοβαρή ανησυχία και κρίσεις πανικού. | Γρήγορο άγχος πανικού. |
Συμβουλές της FDA | Η ετικέτα της FDA συμβουλεύει ότι ο γιατρός πρέπει να επαναξιολογεί περιοδικά τη δοσολογία και τη χρησιμότητα του φαρμάκου. | Η ετικέτα της FDA συμβουλεύει τη χρήση βενζοδιαζεπινών όπως η λοραζεπάμη για περισσότερο από δύο έως τέσσερις εβδομάδες. |
Παραδόξως αντιδράσεις | Επιθετικότητα, οργή, εχθρότητα, συσπάσεις, τρόμος, μανία, διέγερση, υπερκινητικότητα και ανησυχία. | Εχθρότητα, επιθετικότητα, θυμωμένος ξέσπασμα και ψυχοκινητική διέγερση. |
Συμπτώματα στέρησης | Άγχος, ευερεθιστότητα, αϋπνία, αισθητηριακές διαταραχές, μανία, σχιζοφρένεια, διαταραχές κατάσχεσης, αυτοκτονικές τάσεις. | Πονοκεφάλους, άγχος, ένταση, κατάθλιψη, αϋπνία, ανησυχία, σύγχυση, ευερεθιστότητα, εφίδρωση, δυσφορία, ζάλη, απομάκρυνση, αποτοξίνωση, μούδιασμα / μυρμήγκιασμα των άκρων, υπερευαισθησία στο φως, απώλεια όρεξης, ψευδαισθήσεις, παραλήρημα, κρίσεις, τρόμος, κράμπες στομάχου, μυαλγία, διέγερση, αίσθημα παλμών, ταχυκαρδία, κρίσεις πανικού, απώλεια βραχυπρόθεσμης μνήμης και υπερθερμία. |
Χρόνος ανακούφισης | Το φάρμακο αρχίζει να λειτουργεί 8-25 λεπτά μετά την κατάποση. | Το φάρμακο χρειάζεται χρόνο για να αρχίσει να εργάζεται 45 λεπτά σε μια ώρα. |