Βασική διαφορά: Το ποινικό δίκαιο είναι ο νόμος που ασχολείται με τους εγκληματίες. Το έγκλημα ορίζεται ουσιαστικά ως κάτι που «απειλεί, βλάπτει ή άλλως θέτει σε κίνδυνο την ιδιοκτησία, την υγεία, την ασφάλεια και την ηθική ευημερία των ανθρώπων». Το Αστικό Δίκαιο είναι ο νόμος που ασχολείται με τα πολιτικά λάθη και τις συμβάσεις, καθώς και το δίκαιο της ιδιοκτησίας. Μπορούμε επίσης να πούμε ότι το αστικό δίκαιο είναι μη ποινικό δίκαιο. Το αστικό δίκαιο ασκείται ενώπιον του πολιτικού δικαστηρίου, ενώ το ποινικό δίκαιο έχει δικαστεί στο Ποινικό Δικαστήριο.
Ο νόμος είναι απαραίτητο κομμάτι της κοινωνίας. Βοηθά στη διατήρηση του νόμου και της τάξης. Βοηθά επίσης τους πολίτες να αισθάνονται ασφαλείς, ενώ τιμωρούν αυτούς που παραβιάζουν τους νόμους ή / και βλάπτουν τους άλλους. Ο νόμος είναι ένα σύστημα κανόνων και κανονισμών που ισχύουν για να ρυθμίζουν αποδεκτή συμπεριφορά, έτσι ώστε οι άλλοι να αισθάνονται ασφαλείς και να υπάρχει τάξη στην κοινωνία.
Ο νόμος χωρίζεται σε δύο τομείς: το αστικό δίκαιο και το ποινικό δίκαιο. Το ποινικό δίκαιο είναι ο νόμος που ασχολείται με τους εγκληματίες. Υπάρχουν άνθρωποι που διαπράττουν εγκλήματα και ποινικά αδικήματα. Το έγκλημα ορίζεται ουσιαστικά ως κάτι που «απειλεί, βλάπτει ή άλλως θέτει σε κίνδυνο την ιδιοκτησία, την υγεία, την ασφάλεια και την ηθική ευημερία των ανθρώπων».
Το αστικό δίκαιο, από την άλλη πλευρά, είναι ο νόμος που ασχολείται με τα πολιτικά λάθη και τις συμβάσεις, καθώς και το δίκαιο της ιδιοκτησίας. Μπορούμε επίσης να πούμε ότι το αστικό δίκαιο είναι μη ποινικό δίκαιο. Αντί να τιμωρούν τους ανθρώπους που βλάπτουν τους άλλους, το αστικό δίκαιο προστατεύει τα δικαιώματα και τα καθήκοντα ενός ατόμου.
Όπως είναι προφανές από το όνομα Αστικό Δίκαιο έχει δικαστεί στο Civil Court, ενώ το Ποινικό Δικαστήριο έχει δικαστεί στο Ποινικό Δικαστήριο. Ωστόσο, υπάρχουν στιγμές που οι υποθέσεις εκδικάζονται με διαιτησία και δεν κατατίθενται ποτέ στο δικαστήριο. αυτό είναι ιδιαίτερα αληθές και πιο συνηθισμένο στο αστικό δίκαιο. Ακόμα, και τα δύο μέρη του νόμου είναι σημαντικά για τη διατήρηση της ασφάλειας του λαού.
Μια ποινική δικαστική υπόθεση είναι πιο σοβαρή από μια υπόθεση πολιτικού δικαστηρίου, καθώς περιλαμβάνει συνήθως εγκλήματα, όπου κάποιος έχει πληγώσει άλλο. Αυτό περιλαμβάνει τη δολοφονία, την κλοπή, τη διάρρηξη, την κατάχρηση, τον βιασμό κ.λπ. Εδώ οι υποθέσεις μπορούν να ασκηθούν από τον αδικημένο ή από την κυβέρνηση.
Σε υποθέσεις αστικού δικαστηρίου, οι υποθέσεις εκδικάζονται συνήθως από ένα μέρος έναντι του άλλου. Αυτές οι περιπτώσεις περιλαμβάνουν συχνά περιπτώσεις εκδίωξης ή αποκλεισμού, οικογενειακή περίπτωση όπως διαζύγιο ή επιμέλεια, καταναλωτικά προβλήματα όπως χρέη ή πτώχευση ή όταν κάποιος μήνυσε για χρήματα λόγω βλάβης της περιουσίας ή σωματικής βλάβης.
Σύγκριση μεταξύ του αστικού δικαστηρίου και του ποινικού δικαστηρίου:
Πολιτικό Δικαστήριο | Ποινικό δικαστήριο | |
Μέρος του | Αστικός νόμος | Ποινικό δίκαιο |
Πεδίο εφαρμογής | Ένας διάδικος (ο ενάγων) που αισθάνεται ότι έχει υποστεί βλάβη υποβάλλει καταγγελία εναντίον άλλου μέρους (ο εναγόμενος). Μερικές φορές η κυβέρνηση είναι ένα από τα μέρη. | Η κυβέρνηση (ο ενάγων) φέρνει αγωγή εναντίον (prosecutes) ενός προσώπου που πιστεύει ότι έχει παραβιάσει το νόμο (τον εναγόμενο). |
Προσπαθεί | Αστικές υποθέσεις που περιλαμβάνουν όταν ένα άτομο μήνυσε άλλο πρόσωπο, επιχείρηση ή πρακτορείο. Αυτό μπορεί να καλύψει μια περίπτωση στέγασης όπως για έξωση ή αποκλεισμό, μια οικογενειακή περίπτωση όπως το διαζύγιο ή η επιμέλεια, τα προβλήματα των καταναλωτών όπως το χρέος ή η πτώχευση ή όταν κάποιος μήνυσε για χρήματα λόγω υλικών ζημιών ή σωματικής βλάβης. | Ποινικές αγωγές που περιλαμβάνουν όταν κάποιος διαπράττει έγκλημα, όπως επίθεση, ληστεία, δολοφονία, εμπρησμός, βιασμός και άλλα εγκλήματα. |
Περιπτώσεις για |
|
|
Λογική αμφιβολία | Δεν απαιτείται εύλογη αμφιβολία. Η "υπεροχή των αποδεικτικών στοιχείων" είναι αρκετή στις περισσότερες περιπτώσεις. | Η ενοχή του κατηγορούμενου πρέπει να αποδειχθεί πέρα από μια εύλογη αμφιβολία. |
Απόφαση | Ο ενάγων μπορεί είτε να ζητήσει νομισματική ελάφρυνση, δηλαδή χρήματα σε αποζημίωση ή δίκαιη ελάφρυνση, όπου ο ενάγων ζητά από το δικαστήριο να διατάξει το άλλο μέρος να κάνει ή να μην κάνει κάτι. | Αν ο εναγόμενος καταδικαστεί, μπορεί να χρειαστεί να υπηρετήσει το χρόνο στη φυλακή και / ή να καταβάλει πρόστιμο. |