Βασική διαφορά: Η εικόνα ISO είναι αρχείο αρχείου οπτικού δίσκου. Το CSO είναι μια συμπιεσμένη έκδοση του αρχείου ISO.

Οι εικόνες ISO αποθηκεύονται σε μη συμπιεσμένη μορφή και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εγγραφή ενός CD ή DVD. Οποιοσδήποτε οπτικός δίσκος μπορεί να αρχειοθετηθεί με μορφή .ISO ως ένα πραγματικό ψηφιακό αντίγραφο του πρωτοτύπου. Προγράμματα, όπως το PowerISO, μπορούν να κατεβάσουν το λογισμικό από ένα CD ή DVD και να χρησιμοποιήσουν τις εικόνες .iso για να γράψουν ένα άλλο CD ή DVD.

Το πλεονέκτημα μιας εικόνας ISO είναι ότι σε αντίθεση με έναν οπτικό δίσκο, η εικόνα μπορεί να μεταφερθεί σε οποιονδήποτε σύνδεσμο δεδομένων ή αφαιρούμενο μέσο αποθήκευσης, όπως μια μονάδα USB Flash.

Μια εικόνα CSO είναι βασικά μια συμπιεσμένη έκδοση του αρχείου ISO. Λειτουργεί ουσιαστικά σαν αρχείο .zip σε υπολογιστές. Οι εικόνες CSO έχουν επέκταση αρχείου .cso. Οι εικόνες CSO ονομάζονται επίσης CISO. Αυτή ήταν η πρώτη μέθοδος συμπίεσης για το ISO. Το πλεονέκτημα μιας εικόνας CSO είναι ότι συμπιέζει τα αρχεία ISO, έτσι ώστε να καταλήγουν να λαμβάνουν λιγότερη μνήμη από ό, τι είχαν αρχικά. Ως εκ τούτου, είναι επίσης ταχύτερη η μεταφόρτωση, η λήψη ή η αντιγραφή σε φορητά μέσα αποθήκευσης.

Ωστόσο, το μειονέκτημα μιας εικόνας CSO είναι ότι ορισμένα προγράμματα που είναι ικανά να διαβάζουν την εικόνα ISO μπορεί να μην είναι σε θέση να διαβάσουν μια εικόνα CSO. Αυτό πιθανόν να οφείλεται στη συμπίεση, το ίδιο με το .zip. Πολλά προγράμματα δεν μπορούν να διαβάσουν το .zip ή να αποσυμπιέσουν τα αρχεία .zip πριν να μπορέσουν να φορτωθούν. Αυτό καταλήγει να διαρκεί περισσότερο, καθώς τα αρχεία πρέπει πρώτα να αποσυμπιεστούν και να φορτωθούν. Το ίδιο ισχύει και για τα αρχεία .cso. Παρόλα αυτά, αυτά τα προγράμματα είναι πολύ σπάνια, καθώς τα περισσότερα είναι αρκετά συμβατά με τις εικόνες του CSO και αυτά που δεν είναι, σύντομα, λόγω της αυξανόμενης δημοτικότητας του CSO.