Βασική διαφορά: Ο σοσιαλισμός αναφέρεται σε ένα οικονομικό σύστημα που αποσκοπεί στη διανομή πόρων σε κάθε άτομο σύμφωνα με τις πράξεις του. Ο κομμουνισμός αναφέρεται σε ένα οικονομικό και πολιτικό σύστημα που αποσκοπεί στη διανομή πόρων σε κάθε άτομο ανάλογα με τις ανάγκες του.

Σύμφωνα με το λεξικό.com, ο ορισμός του σοσιαλισμού δηλώνει ότι είναι μια θεωρία ή ένα σύστημα κοινωνικής οργάνωσης που υποστηρίζει την κατοχύρωση της ιδιοκτησίας και του ελέγχου των μέσων παραγωγής και διανομής, του κεφαλαίου, της γης κ.λπ. ολόκληρος. Είναι λιγότερο ακραίο και πιο ευέλικτο από τον κομμουνισμό.
Η λέξη κομμουνισμός προέρχεται από τη λατινική λέξη "communis", που σημαίνει "μοιράζεται" ή "ανήκει σε όλους". Είναι η ιδέα μιας ελεύθερης κοινωνίας χωρίς διαχωρισμό ή αποξένωση, όπου ο λαός είναι απαλλαγμένος από καταπίεση και έλλειψη. Ο ορισμός του κομμουνισμού δηλώνει ότι είναι μια θεωρία ή σύστημα κοινωνικής οργάνωσης που βασίζεται στην κατοχή όλων των περιουσιακών στοιχείων σε κοινή, πραγματική ιδιοκτησία που αποδίδεται στην κοινότητα ως σύνολο ή στο κράτος. Ο κομμουνισμός είναι ένα σύστημα κοινωνικής οργάνωσης στο οποίο όλες οι οικονομικές και κοινωνικές δραστηριότητες ελέγχονται από ένα ολοκληρωτικό κράτος που κυριαρχείται από ένα και μόνο αυτοπεριοριζόμενο πολιτικό κόμμα.
Η κύρια διαφορά είναι ότι ο σοσιαλισμός σχετίζεται κυρίως με το οικονομικό σύστημα, ενώ ο κομμουνισμός σχετίζεται με το πολιτικό σύστημα. Και τα δύο είναι συστήματα παραγωγής για χρήση που βασίζονται στην κρατική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και στον κεντρικό σχεδιασμό. Ο σοσιαλισμός πιστεύει ότι ο προγραμματισμένος κοινωνικός έλεγχος θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για τη διαχείριση της οικονομίας, ενώ ο κομμουνισμός πιστεύει ότι οι συγκεντρωτικές οργανώσεις θα πρέπει να διαχειριστούν την οικονομία για να επιφέρουν ανιθαγένεια και αταξία, δηλαδή όλοι θα είναι ίσοι.
Επίσης, ο σοσιαλισμός είναι μια μορφή νέας κοινωνίας που εξέρχεται άμεσα από τον καπιταλισμό, ενώ ο κομμουνισμός είναι μια εξέλιξη ή «υψηλότερη σκηνή» του σοσιαλισμού. Ο σοσιαλισμός πιστεύει στην δημιουργία μιας αταξικής κοινωνίας μέσω του καπιταλισμού και της ιδιωτικής ιδιοκτησίας. Συνυπάρχει και βασίζεται στον καπιταλισμό. Ο σοσιαλισμός επιτρέπει στις συνεταιριστικές ομάδες των εργαζομένων να ελέγχουν μαζί ένα εργοστάσιο ή ένα αγρόκτημα. Ωστόσο, ο κομμουνισμός πιστεύει στην επίτευξη αταξίας, θέτοντας τέλος στον καπιταλισμό και την ιδιωτική ιδιοκτησία. Αναφέρει ότι όλα τα ακίνητα, τα εργοστάσια κ.λπ. πρέπει να ανήκουν στην κεντρική κυβέρνηση.

Σύμφωνα με το σοσιαλιστικό ιδεώδες, η παραγωγή κατανέμεται σύμφωνα με τις πράξεις των ανθρώπων, την ποσότητα και την ποιότητα της εργασίας που γίνονται, όπως αντιτίθενται στον κομμουνισμό, όπου η παραγωγή κατανέμεται ανάλογα με τις ανάγκες των ανθρώπων. Εντούτοις, στην περίπτωση αυτή, είναι πρωτίστως σημαντικό να έχουμε την παραγωγή αρκετά υψηλή για να καλύψουμε τις ανάγκες όλων. Το κομμουνιστικό ιδεώδες ισχυρίζεται ότι οι άνθρωποι θα δουλέψουν στην κομμουνιστική κοινωνία όχι επειδή πρέπει, αλλά επειδή θέλουν και ξεφεύγουν από ένα αίσθημα ευθύνης.
Τόσο ο κομμουνισμός όσο και ο σοσιαλισμός ήταν μέθοδοι που αποσκοπούσαν στη βελτίωση της ζωής των απλών ανθρώπων και στην ισότιμη κατανομή του πλούτου μεταξύ των ανθρώπων και, ως εκ τούτου, στη δημιουργία αταξίας. Στην πρακτικότητα, ωστόσο, δεν είναι σε θέση να επιτύχουν τον ιδανικό στόχο τους. Ο σοσιαλισμός ανταμείβει τη σκληρή δουλειά, όπου το μερίδιο κάθε εργαζόμενου στο κέρδος εξαρτάται από τη συνεισφορά του στην κοινωνία. Ο κομμουνισμός, από την άλλη πλευρά, δεν παρέχει κανένα κίνητρο για τους ανθρώπους να δουλεύουν. Οι κεντρικοί σχεδιαστές λαμβάνουν απλά τα προϊόντα τους και το διανέμουν εξίσου στο κοινό. Οι εργαζόμενοι συνειδητοποίησαν ότι δεν θα επωφεληθούν από τη σκληρή δουλειά τους, επομένως σταμάτησαν να εργάζονται.
Επιπλέον, ο σοσιαλισμός και ο κομμουνισμός έχουν επικριθεί από τους καπιταλιστές ισχυριζόμενοι ότι τα δύο συστήματα έχουν στρεβλή ή απουσία σημάτων τιμών, αργή ή στάσιμη τεχνολογική πρόοδο, καθώς και μειωμένα κίνητρα, ευημερία και εφικτότητα.
Στη σύγχρονη ορολογία ο κομμουνισμός έγινε συνώνυμος των πολιτικών κρατών που ελέγχονται από τα κομμουνιστικά κόμματα, ανεξάρτητα από το πρακτικό περιεχόμενο του πραγματικού οικονομικού συστήματος. Μερικά παραδείγματα τέτοιων κρατών είναι η Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Βιετνάμ, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (ΛΔΚ), η Σοβιετική Ένωση, η Κούβα, η Καμπότζη και το Λάος.
Μερικά παραδείγματα σοσιαλιστικών κρατών που έχουν σοσιαλιστικές πολιτικές, σε συνδυασμό με μια καπιταλιστική οικονομία και δημοκρατικό πολιτικό σύστημα, περιλαμβάνουν τη Σουηδία, τη Νορβηγία, τη Γαλλία, τον Καναδά, την Ινδία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτές οι χώρες έχουν ενσωματώσει μερικές σοσιαλιστικές ιδέες στα οικονομικά τους συστήματα. Αυτά περιλαμβάνουν τα οφέλη των εργαζομένων, όπως ο χρόνος διακοπών, η καθολική υγειονομική περίθαλψη, η επιδοτούμενη φροντίδα των παιδιών κ.λπ. χωρίς να απαιτείται κεντρικός έλεγχος της βιομηχανίας.