Βασική διαφορά : Η διαφορά μεταξύ των δύο τύπων ρημάτων είναι οι διαφορετικές καταλήξεις που έχουν για τις διαφορετικές τους χρονικές στιγμές, όπου τα κανονικά ρήματα τελειώνουν πάντα στο '-ed' για τα παρελθόντα του παρελθόντος συμμετοχής και τα ακανόνιστα ρήματα τελειώνουν με πολλούς διαφορετικούς τρόπους ή παραμένουν το ίδιο για τις τελευταίες καταλήξεις συμμετοχής τους.

Στη γραμματική, τα ρήματα διαδραματίζουν έναν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στη διατύπωση μιας φράσης. Είναι τα ρήματα που δίνουν μια ενέργεια και νόημα στη δεδομένη πρόταση. Τα ρήματα ταξινομούνται περαιτέρω ως κανονικά και ακανόνιστα ανάλογα με τη συχνότητα και τη χρήση τους. Έτσι, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τη διαφορά ανάμεσα στα δύο ταξινομημένα ρήματα.

Αυτά τα τακτικά και ακανόνιστα ρήματα, με βάση τις ώρες τους, ταξινομούνται περαιτέρω ως απλοί, παρελθόντες, παρόντες, παρελθόντες νομάρχες και παρόντες νομαρχιακοί χρόνοι. Η διαφορά μεταξύ των δύο τύπων ρήματος βασίζεται στο επίθημα που χρησιμοποιείται στις διαφορετικές χρονικές στιγμές, όπου τα κανονικά ρήματα τελειώνουν πάντα τις προηγούμενες τέλειες χρονικές στιγμές τους και τα ακανόνιστα ρήματα τελειώνουν με πολλούς διαφορετικούς τρόπους ή παραμένουν τα ίδια στην σωματιδίων (στο παρελθόν τέλειες).

Με εκατοντάδες και εκατοντάδες τακτικά ρήματα στην αγγλική γλώσσα, κάθε ρήμα που αλλάζει την προηγούμενη τεταμένη ή παρελθοντική μορφή συμμετοχής, προσθέτοντας απλώς «-d» ή «-ed» σε αυτό, λέγεται ότι είναι ένα κανονικό ρήμα. Εδώ, τα ρήματα αλλάζουν στο παρελθόν με την αντικατάσταση του τελευταίου φωνήεντ (a, e, i, o, u) με '-d', και αν το ρήμα τελειώσει με ένα σύμφωνο, το ρήμα επιθέτεται με '-ed'. Επίσης, ένα ρήμα υποστήριξης όπως το έχει, είχε ή μπορεί να προστεθεί στο ρήμα.

Τα ρήματα του Regualr δεν υφίστανται καμία σημαντική αλλαγή καθώς αλλάζουν μορφές είτε είναι μονόπλευρο στον πληθυντικό είτε αλλάζουν τις χρονικές στιγμές από το παρόν στο παρελθόν ή το αντίστροφο. Τα ρήματα μπορούν να εξηγηθούν με μερικά παραδείγματα παρακάτω:

Από την άλλη πλευρά, τα ρήματα που υποβάλλονται σε μια ουσιαστική αλλαγή στις διαφορετικές τους χρονικές στιγμές ταξινομούνται ως ακανόνιστα ρήματα. Εδώ, τα ρήματα αλλάζουν ή μπορούν να τερματιστούν με διάφορους τρόπους και δεν ακολουθούν ένα συγκεκριμένο μοτίβο. Αν και αυτά τα μεταβαλλόμενα ρήματα μερικές φορές είναι τελείως διαφορετικά από τα αρχικά τους ρήματα. Επίσης, εάν απαιτείται, μπορεί να προστεθεί ένα ρήμα υποστήριξης όπως το έχει, έχει ή μπορεί να προστεθεί στα ρήματα irregualr. Αυτό μπορεί να γίνει κατανοητό από τον παρακάτω πίνακα:

Έτσι, από τους παραπάνω πίνακες, η διαφορά ανάμεσα στα κανονικά και τα ακανόνιστα ρήματα μπορεί να γίνει σαφώς κατανοητή. Αν και υπάρχουν κάποια ρήματα που λειτουργούν τόσο ακανόνιστα όσο και ακανόνιστα, και σε τέτοιες περιπτώσεις, ο μόνος τρόπος να αναγνωριστεί και να αλλάξει το ρήμα είναι μέσω της πρακτικής και της καλής μνήμης.