Βασική διαφορά : Ο νόμος ορίζεται ως ένα νομικό σύστημα που αποτελείται από κανόνες και αρχές που καθορίζει η κυβερνητική αρχή για να κυβερνήσει τις υποθέσεις της κοινότητας. Ενώ η ηθική ορίζεται ως ηθικές κατευθυντήριες γραμμές που τίθενται και ακολουθούνται από ένα άτομο.
Γενικά, η ηθική είναι η ηθική φιλοσοφία, όπου ένα άτομο κάνει μια συγκεκριμένη ηθική επιλογή και παραμένει σε αυτό, ενώ ο νόμος είναι ένα σύστημα που περιλαμβάνει κανόνες και αρχές που διέπουν μια κοινωνία. Αν και η ηθική βασίζεται στην καλή θέληση του νόμου, η ηθική διαφέρει εντελώς όσον αφορά τη θεμελίωση, τη βάση και το σκοπό τους. Έτσι, για να κατανοήσουμε περαιτέρω τη διαφορά, ορίζουμε τους όρους του νόμου και της ηθικής.
Η δεοντολογία, από την άλλη πλευρά, είναι ένας κλάδος της φιλοσοφίας που είναι η μελέτη της αξίας ή της ποιότητας. Περιλαμβάνει την ανάλυση εννοιών όπως το δικαίωμα, το λάθος, το καλό, το κακό, η δικαιοσύνη και η ευθύνη. Προσπαθεί να ορίσει τι είναι καλό για την κοινωνία και το άτομο. Επιδιώκει επίσης να καθιερώσει μια δέσμη καθηκόντων που ένα πρόσωπο οφείλει στον εαυτό του και τους άλλους. Η ηθική προέρχεται από την ελληνική λέξη «ήθος» που σημαίνει «που προέρχεται από τη συνήθεια». Αυτές οι αξίες προέρχονται επίσης από την ηθική αίσθηση ενός ατόμου και την επιθυμία του να διατηρήσει τον σεβασμό του.
Η ηθική ασχολείται με το γιατί και πώς πρέπει να δράσουμε. Προέρχεται από εκτεταμένες θεωρίες σωστού και λάθους, οι οποίες οδήγησαν στους κανόνες συμπεριφοράς. Αυτοί οι κανόνες ορίζουν το επίπεδο συμπεριφοράς ενός ατόμου με την κοινωνία του. Με βάση αυτό, ο νόμος πήρε επίσης ένα σύνολο κανόνων για τη σταθεροποίηση της κοινωνίας. Αν και ο νόμος είναι παράγωγο της ηθικής, ο νόμος δεν επικεντρώνεται στην προώθηση των κοινωνικών ιδεών, απλώς προωθεί τη σύμβαση μιας καλής κοινωνίας.
Συνεπώς, η δεοντολογία και οι νόμοι είναι απαραίτητες για την παροχή καθοδήγησης και σταθερότητας στους ανθρώπους και την κοινωνία στο σύνολό της. Αν και η δεοντολογία και ο νόμος πάνε χέρι-χέρι, είναι μια περίπλοκη σχέση μεταξύ των δύο όρων. Η σχέση μεταξύ νόμου και δεοντολογίας εξαρτάται από την αντίληψη, γιατί συχνά αυτό που θεωρείται ανήθικο θεωρείται συνήθως παράνομο. Αν και αυτό δεν συμβαίνει.
Ο νόμος δεν απαγορεύει πολλές πράξεις που θα καταδικαστούν ευρέως ως ανήθικες. Για παράδειγμα, το ψέμα ή η προδοσία της εμπιστοσύνης ενός φίλου δεν είναι παράνομο, αλλά οι περισσότεροι θα το θεωρούσαν ανήθικο. Επίσης, η ταχύτητα είναι παράνομη, αλλά πολλοί άνθρωποι ενδέχεται να μην έχουν ηθική σύγκρουση με την υπέρβαση του ορίου ταχύτητας. Έτσι, ο νόμος δεν είναι απλώς κωδικοποίηση ηθικών κανόνων.
Σύγκριση μεταξύ Νομικής και Δεοντολογίας:
Νόμος | Ηθική | |
Ορισμός | Ορίζεται ως ένα σύστημα που επιβάλλει ένα σύνολο κανόνων και κατευθυντήριων γραμμών που διέπουν την κοινωνική συμπεριφορά. | Ορίζεται ως ηθικές κατευθυντήριες γραμμές που τίθενται και ακολουθούνται από ένα άτομο προς την κοινωνία του. |
Κωδικοί | Αυτοί είναι κώδικες δεοντολογίας που πρέπει να υπακούουν οι άνθρωποι. | Αυτοί είναι ηθικοί κώδικες που όλοι πρέπει να συμμορφώνονται επίσης. |
Κανόνες | Αυτοί είναι οι κανόνες που δηλώνει η κυβέρνηση για την εξισορρόπηση της κοινωνίας. | Αυτοί είναι οι κανόνες συμπεριφοράς ενός ατόμου. |
Επιβάλλω | Εφαρμόζεται στους ανθρώπους. | Προέρχεται από ένα άτομο. |
Απόφαση | Δηλώνει άμεσα τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. | Εδώ, ένα άτομο αποφασίζει για το τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. |
Χαρακτηριστικά |
|
|
Τιμωρία | Υπάρχει έγκυρη τιμωρία για παραβίαση του νόμου. | Δεν υπάρχει τιμωρία για την αψηφία της ηθικής του ατόμου. |
Κρίνοντας | Ο νόμος κρίνεται βάσει δικαστικών προτύπων. | Η ηθική συμπεριφορά κρίνεται με ηθικά πρότυπα. |
Εκανε | Αυτά γίνονται χρησιμοποιώντας τη δεοντολογία ως καθοδηγητικό κύριο. | Αυτά προέρχονται από ένα άτομο από τις ηθικές του αξίες. |
Εφαρμογή | Οι νόμοι εξαρτώνται από τη χώρα, το κράτος και τον τόπο του εγκλήματος. | Η ηθική είναι καθολική και μπορεί να εφαρμοστεί οπουδήποτε, σε όλο τον κόσμο. |